dinsdag 9 september 2008

Ja, LAP!

Beste bloggers,

eerst en vooral wil ik me excuseren voor de spelfouten die ik af en toe maak, het is namelijk zeer moeilijk om van Engels naar Spaans naar Nederlands te switchen met een qwerty-toetsenbord. :)

Heb voor het eerst de neiging om iets negatief te schrijven over Argentinie. Het zit namelijk zo: vorige week donderdag heb ik voor het eerst mijn volledige klas leren kennen. Ze wisten duidelijk al dat ik er was, want iedereen kwam me onmiddelijk begroeten en vragen te stellen. Het zijn allemaal supervriendelijke jongens en meisjes en voor dat de eerste les begon had een meisje me al uitgenodigd om naar een feestje te komen op zaterdag. Ik stemde in en kwam later op de dag dan te horen dat dat feestje voor mij was om iedereen beter te leren kennen buiten het schoolsysteem! Het was een fantastische 'eerste' schooldag en genoot echt van het feit dat ik eindelijk naar school kon! Mijn Spaans lukt ook al aardig (ik versta het meeste van wat er gezegd wordt en ik kan me al een beetje verstaanbaar maken), dus dat was ook al goed en ik merk echt dat het Spaans er met de dag op vooruitgaat op school! Het weekend was zalig, vrijdagavond uitgeweest met Fede, zaterdagavond dan mijn eigen feestje dat echt heel gezellig was en waar ik iedereen echt beter heb leren kennen en dan zondagavond naar de musical Hairspray met het hele gezin. De musical was echt indrukwekkend hoewel ik er de helft niet echt van verstond, maar toch kon ik het verhaal meevolgen en begreep ik enkele grappen!!

De maandag erop ging ik weeral eens goedgemutst naar school. Totdat ik opeens bij de directeur werd geroepen, die vertelde me heel rustig en vriendelijk dat ik niet meer naar school kon komen totdat ze enkele papieren hadden. Hij wist duidelijk niet dat het in de stad Buenos Aires verboden is voor leerlingen die al afgestudeert zijn in het middelbaar te zitten. Dus nu zit ik weeral thuis op goed nieuws te wachten. Indien ik hier niet de gewenste papieren krijg, moeten ze me waarschijnlijk naar een andere stad of dorp in Argentinie sturen waar er andere regels gelden. Dit is natuurlijk allesbehalve leuk, want ik begin juist Buenos Aires te kennen en de leuke plaatsen te ontdekken. Een ander gezin heeft AFS ook nog niet voor me gevonden, maar hier zijn ze wel volop naar op zoek.

Gelukkig heb ik al een paar vrienden gemaakt en kan ik daar af en toe mee afspreken, maar nu wacht ik in spanning af op het besluit van het ministerie..

Chau,

Micha

maandag 1 september 2008

Eerste schooldag!

Beste vrienden,

Het is weeral een tijdje geleden dat ik nog eens op mijn blog geschreven heb, omdat er eigenlijk niet zoveel was waarover ik kon vertellen. Natuurlijk doe ik nog altijd massa's met mijn broers en zussen. Ik ga ook elke dag naar de Spaanse les georganiseerd door AFS in het kantoor. Heb ook een meisje uit België leren kennen die hier twee jaar geleden een AFS jaar heeft gedaan en nu haar familie bezoekte met haar toenmalige beste vriendin (uit Californie). Het toeval wil dat dit meisje vier huizen naast mij woonde (4!!!) in deze miljoenenstad. Het begon pas echt eng te worden toen het Amerikaanse meisje vertelde dat ze studeerde aan de Universiteit van Santa Cruz en dat de beste vriend van Susy (mijn mama) daar een professor in hetzelfde gebouw waar het meisje studeert!

Nu was vandaag waarschijnlijk één van de spannendste dagen van mijn verblijf: mijn eerste schooldag! Ik was vorige week donderdag al eens gegaan met Claudia (degene van AFS die de scholen regelt) voor een interview en alles bleek in orde! Het is een relatief kleine ´public school´ met ongeveer drie klassen in elke jaar. Ik had donderdag al de rondleiding van de school gekregen en wist perfect waar ik naartoe moest op maandag.

Ik zit in het 4de jaar in de 3de klas, dat betekent dat ik volgend jaar mee kan gaan met mijn klas naar het 5de (wat ook het laatste jaar is hier). Nu is het zo dat alle 4des op reis zijn naar Ighuazu, dat zijn de watervallen in het noorden van het land. Dit betekent dus dat ik voorlopig maar met vijf mensen in de klas zit totdat de anderen terug zijn (dat is nu woensdag dus niet zo erg). Normaal gezien heb ik elke dag 3 - 5 lessen van 7.20u tot kwart voor 12. Inderdaad normaal gezien, want dus vandaag had ik drie lessen en ik was op tijd op school, maar blijkt dus dat we een uur later op school mogen komen en een uur vroeger weggaan nudat de anderen op reis zijn omdat we toch geen les hebben. Ik wist natuurlijk van niets, dus kom nietsvermoedend op school aan, stap naar mijn klas maar vind niemand. Ik ga terug naar beneden waar de secretaresse me zegt dat het eerst vlaggenparade is (elke ochtend wordt de vlag gehesen en moet iedereen op de binnenkoer staan en zwijgen). Na dit gaat de bel en begeef ik me weeral naar de klas die nog steeds leeg blijkt te zijn. Ik wacht hier tien minuten totdat ik begin te stressen.. We hadden namelijk het eerste uur Biologie, wat als we nu eens biologie in het laboratorium hebben? Ik ren naar daar, maar tref deze ook leeg aan, begin nog meer te stressen en ren naar beneden.

Hier ziet de secretaresse me weer en roept een kind bij zich. Ze vraagt om me mee te nemen naar haar klas omdat de mijne er nog niet is (ze legt me alles gelukkig zeer goed uit). Het meisje is zeer vriendelijk en stelt me onmiddelijk voor aan de klas, na de voorstelling zet ik me ergens in het midden van de klas. Deze kinderen hadden ook studie en mochten letterlijk doen wat ze wouden. Er werd naar muziek geluisterd, maté gedronken, lustig gegeten, klas in-en uitgelopen en dan kwamen ze allemaal rond mij zitten! HELP! Ze begonnen me allemaal vragen te stellen over van alles en nog wat ( in het Spaans, er sprak maar één meisje een beetje engels) waar ik graag op antwoordde! Het was heel gezellig en leerde eindelijk wat nieuwe mensen kennen! Daarna was het een pauze van tien minuutjes en kon ik eindelijk in mijn eigen klas zitten. Ik had al gehoord van de andere klas dat deze heel leuk. De vijf mensen dat er nu zijn zijn inderdaad leuke mensen en zijn heel vriendelijk, hopelijk vallen de anderen ook evengoed mee!

Tot zover mijn eerste schooldag! Meer nieuws over nieuwe vrienden, onverwachte wendingen en daadwerkelijke lessen komen er gauw aan!

Chau,

Micha