maandag 23 februari 2009

Maaike!!

Beste bloggers,

na een weekje thuiszitten na mijn vele reizen had ik alweer iets om naar uit te kijken! Het kwam deze keer rechtstreeks uit Belgie en landde op 28 januari om 11u in de luchthaven van Buenos Aires. Haar naam: Maaike Vanderheyden. Ik en mijn broers gingen haar ophalen aan de luchthaven. Na een uurtje wachten kwam ze dan uiteindelijk uit de deuren gestapt. Het weerzien was ongeloofelijk..

Hierna reden we terug naar mijn huis waar Maaike mijn familie leerde kennen. Na een gezellig middagmaal gingen we even de stad in om daarna naar mijn andere familie af te zakken. Daar konden we vijf dagen in de kamer van Federico blijven, want die was op vakantie met Viky naar New York.

Die dagen in Buenos Aires hebben we alle highlights bezocht en ook een dag naar San Isidro en Tigre. Voor mij was het allemaal oud, maar Maaike vond het echt fantastisch en ik was zo blij om mijn vriendinnetje te zien dus voor mij was het ook fantastisch!

Twee februari vertrokken we dan naar Cordoba. Cordoba is de tweede grootste stad van Argentinie (na Buenos Aires), maar ook een zeer gezellige stad met ongeloofelijk vriendelijke mensen. Hier hebben we twee dagen de stad bezocht en dan de derde dag naar het huis van Ernesto ´Ché´ Guevara. Het huis ligt in Alta Gracia waar Ché de meeste tijd van zijn jeugd heeft doorgebracht, dit dorpje ligt een beetje buiten de stad en is omringd door een prachtig heuvellandschap. Hier staat ook de motor waarmee hij zijn reis door Zuid-Amerika heeft gedaan en zijn legerpak. Fidel Castro en Hugo Chavez hebben dit huis ook al bezocht in 2007.

In Cordoba zelf verbleven we in een klein en gezellig jeugdherbergje met leuke uitbaters en waar we ook een heerlijke Asado hebben gegeten.

Na een leuke tijd in Cordoba reisden we dan door naar Missiones en de watervallen van Iguazu. We vertrokken ´s middags met de bus vanuit Cordoba en kwamen in Montecarlo, Missiones aan om 8u ´s ochtends de volgende dag. Hier woont Jonas nog een jongen van AFS Belgie die hier een jaartje woont. Normaalgezien gingen we direct doorreizen naar de watervallen, maar omdat we te moe waren besloten we dan maar om daar een dagje te blijven. We gingen dan naar het openbaar zwembad van Montecarlo en ´s avonds was er dan het carnaval van de stad. Dit was zeer mooi en indrukwekkend om te zien hoe ze hier carnaval vieren.

De volgende dag vertrokken we zeer vroeg naar Puerto Iguazu. Dit is het stadje dat vlakbij de watervallen ligt. We lieten onze koffers achter in een hotel waar die nacht gingen logeren en vertrokken met de bus naar de Braziliaanse kant. Iguazu ligt namelijk aan het drielandenpunt Paraguay, Argentinie en Brazilie en de watervallen hebben een Braziliaanse en Argentijnse kant. We hadden al gepland om de eerste dag de Braziliaanse en de tweede dag de Argentijnse kant te doen. Na de douane en een busritje van een halfuurtje kwamen we aan in Foz do Iguazu (stadje aan Braziliaanse kant). Hier namen we de bus tot aan de watervallen. Het eerste zicht dat je hebt is werkelijk fenomenaal! Het zijn er zo vele en zo grote! Het enige minpunt was de ongeloofelijke hitte, je komt buiten en je begint te zweten, je zit namelijk in de jungle waar de luchtvochtigheid zeer hoog is. Dit maakt het met momenten ook zeer moeilijk om te ademen.

Na de Braziliaanse kant bezocht te hebben legden we ons beiden aan het zwembad van het hotel om wat af te koelen en te genieten van de vakantie.

De volgende dag vertrokken we dan ´s morgens vroeg om de Argentijnse kant te bezoeken. Argentijnen zeggen altijd dat dit de beste kant is van de watervallen en eerlijk gezegd hebben ze ook gelijk. De Argentijnse kant brengt je echt tot bij de watervallen en er zelfs onder. Je voelt de kracht die er vanuit gaat en het is echt ongeloofelijk indrukwekkend! De panoramische zichten zijn zelfs beter dan de Braziliaanse kant, desalniettemin waren we blij dat we de Braziliaanse kant hebben gezien en dat we in Brazilie waren geweest! Na deze schitterende dag namen we de bus ´s avonds terug naar het vertrouwde Buenos Aires waar we de rest van de dagen nog bij mijn oude familie bleven.

Op 14 Februari had ik dan nog een dagje gepland voor Maaike, maar jammer genoeg moest ze die avond dan alweer naar Belgie. Gelukkig rest me nu nog maar 4,5 maand voor ik ze weerzie. En omdat we al eens 6 maand overleeft hebben zal dat maar een kleintje worden!

Volgende avonturen volgen (zoals mss een reisje naar Uruguay met Thomas Buyse en Laurens Degroote)!

Groetjes,

Micha!

zondag 22 februari 2009

Afstanden reis naar het zuiden!

AFSTANDEN

De afstanden die we afgelegd hebben, zijn enorm. Hieronder een kleine samenvatting:


Copyright van Thibault Schroven!


Dag

December

Vertrekpunt

Aankomst

Duur

# kilometer

Vervoermiddel

6

Ameghino

Buenos Aires

7,5 hr

400

bus

13

Buenos Aires

Ushuaia

3,5 hr

3 180

vliegtuig

17

Ushuaia

Rio Gallegos

18 hr

780

bus

17

Rio Gallegos

El Calafate

19

El Calafate

Comodore Rivadavia

2 hr

1 660

vliegtuig

19

Comodore Rivadavia

Esquel

9 hr

bus

20

Esquel

Bariloche

4 hr

22

Bariloche

Buenos Aires

27 hr

1 590

bus

24

Buenos Aires

Ameghino

5,5 hr

400

bus

TOTAAL

18 dagen

9 steden

76,5 hr gereisd

8 010 kilometer

bus, vliegtuig

donderdag 22 januari 2009

Veel!

Dag beste mensen!

Ik wil eerst en vooral beginnen met mijn reis naar het zuiden met Thibault (belgische vriend die ik hier heb leren kennen) en drie Ieren (vrienden van Thibault). We zijn vertrokken op 13 december vanuit Buenos Aires met het vliegtuig richting Usuaia. Dit was ongeveer een vlucht van twee uur en half. Ushuaia is de zuidelijkste stad ter wereld en ligt helemaal op het uiteinde van Vuurland aan het Beagle-kanaal. Landen in Ushuaia is niet evident, het vliegtuig met eerst over alle bergen heen om dan midden op het Beagle-kanaal (luchthaven lift midden in het water) te landen. Natuurlijk was er net toen wij er waren ongeloofelijk veel wind en was het extreem moeilijk om er te landen. Mensen naast ons die uit Ushuaia kwamen zeiden ons dat ze dit nog nooit hadden meegemaakt. het vliegtuig schommelde echt van links naar rechts, het was ontzettend angstaanjagend. Desalniettemin heb ik schitterende foto´s kunnen nemen vanuit het vliegtuig en eenmaal daar aangekomen konden we onze ogen niet geloven. Het zicht dat je hebt met het kanaal op de achtergrond en dan de stad tegen de rotsen aangeplakt is echt fenomenaal.

In Ushuaia werden we dan opgehaald door Jade en haar vader, een andere Belgische AFS´er die daar een jaartje woont en waar we 5 dagen mochten logeren. Zij heeft een heel gezellig huisje eventjes buiten het centrum, maar het is echt een heel klein stadje dus we konden makkelijk naar het centrum stappen. De eerste dag zijn we onmiddelijk naar de gletsjer van Ushuaia gestapt. De gletsjer zelf was niet zo spectaculair hoewel je er wel op je poep naar beneden kon schuiven wat natuurlijk wel fijn was, maar het uitzicht dat je had op het dal en het kanaal was sowieso één van de mooiste dingen dat ik ooit gezien had. Je voelt je echt ´on top of the world´, maar we zaten op het zuidelijkste puntje van de wereld. Tweede dag even uitgerust en rustig rondgewandeld in het centrum om dan de derde dag met de boot het Beagle-kanaal op te gaan. Dit was echt top, een boottocht van vijf uur op het kanaal met eerst een zeeleeuwenkolonie en daarna een pinguinkolonie op het menu. Het brengt je langs schitterende natuur en de pinguins en zeeleeuwen in het wild waren echt schitterend! Dag vier en vijf hebben we dan de musea van het stadje bezocht waaronder ´el museo del fin del mundo´, de naam zegt het zelf het museum van het eind van de wereld, maar ook de gevangenis waardoor Ushuaia is ontstaan. In deze gevangenis is trouwens een hele celblok gewijdt aan een belg die als eerste wetenschappelijke testen heeft gedaan op Antartica met zijn schip ´Belgica´ (de naam ontglipt me).

Na Ushuaia bezocht te hebben vertrokken we dan richting El Calafate en de Perito Moreno gletsjer. Deze reis was een slordige twintig uur met de bus vanuit Ushuaia waarin ik het merendeel geslapen heb. ´S nachts tegen een uur of een kwamen we aan in El Calafate volledig donker en helemaal uitgeput slenderden we naar onze jeugdherberg. De volgende dag bezochten we dan het stadje van El Calafate wat eigenlijk gewoon één groot dorp is met een grote winkelstraat die dan ook helemaal in het teken staat van de gletsjer. We besloten om de volgende ochtend met een tourbusje richting gletsjer te trekken. Zo gezegd zo gedaan, de volgende ochtend stapten we in een klein busje met gids die ons via de alternatieve route richting gletsjer bracht. Hier zagen we verschillende lama´s en emu´s, maar ook condors en andere roofdieren. De rit richting gletsjer duurde echt veel te lang, gewoonweg omdat we zo aan het popelen waren om hem te zien. Eenmaal daar aangekomen oversteeg het al onze verwachtingen. Je kan het zien op foto en/of video, maar als je het in het echt voor je hebt valt je mond open en staar je ernaar voor een halfuur zonder iets te zeggen. Het is één van de mooiste natuurverschijnselen ooit en ben ongeloofelijk gelukkig dat ik ervoor heb gestaan! De gletsjer zelf is groter dan Buenos Aires en de hoogte van het meer tot de hoogste piek is ongeveer 60 meter. Ontzettend indrukwekkend dus!

Vanuit Calafate zochten we dan naar de goedkoopste en snelste mogelijkheid om naar Bariloche te gaan. Dit bleek dus door het vliegtuig te nemen naar Comodoro Rivadavia dat helemaal aan de kust ligt (heel het land doorkruisen met het vliegtuig) om van daaruit de bus te nemen naar Esquel en dan van Esquel nog eens een bus te nemen tot in Bariloche. Deze hele reis heeft ons 24u gekost, maar gelukkig kwamen goed aan in Bariloche. San Carlos de Bariloche is een stadje aan het Nahuel Huapi-meer dat bekent staat om zijn schitterende natuur en het ligt ook aan de voet van het zevenmerengebied. In Argentinie staat het bekend als groot skiresort en het is ook dé uitgaansstad van Argentinie omdat alle scholen hier met hun laatste jaar een ´viaje de egresados´ doen (soort van eindejaarsreis) en Bariloche is the place to be voor je eindejaarsreis! Het loopt dan ook vol met scholen en jongeren. Van hieruit hebben we met een tourbusje de zevenmerengebied. Dit is een gebied met (naam zegt het zelf) zeven meren dat zich uitstrekt van Bariloche tot San Martin de los Andes.

Na een schitterende reis van tien dagen keerden ik en Thibault dan weer gelukkig terug naar Buenos Aires met een busrit die ons in niet minder dan 27u in de hoofdstad bracht!

Hier links ziet u een map met de routeafbeelding!

Kerstmis was warm! Eigenaardig! Op 25 december lag ik bij mijn eerste familie aan het zwembad om daarna met mijn andere familie kerstmis te vieren. Het was een ongeloofelijk gezellige avond waar iedereen eten meeneemt en het gewoon onder vrienden wordt gevierd. ik mocht kerstman spelen en de pakjes uitdelen aan iedereen. het was één van de eerste keren dat ik een band voelde met mijn huidige familie en het voelde echt goed.




(prentje gemaakt door Thibault Schroven)

Drie dagen later vertrokken we dan naar General Roca. General Roca is een stadje in het midden van Patagonië en ook de geboorteplaats van mijn gastvader, dus met zen alle de auto en 12 uurtjes rijden tot Roca. Hier logeerden we in het huis van de moeder van mijn gastvader, een hele vriendelijke dame die er samen woont met één van mijn vader zijn zussen. Één van de neven woont in General Roca en hij nam ons overal mee naartoe en deed bijna alles met ons. Het waren echt ontzettend leuke dagen en nieuwjaar was fantastisch! Eerst had we een etentje met de familie tot een uur of drie wat zeer gezellig was. Tegen drie uur gingen we dan naar het huis van een vriend van de neef om een karaokeavondje te houden om dan tegen zes uur ´s ochtends naar de rivier te gaan waar een groot feest was!

We bleven in General Roca tot de 5de januari om vervolgens onze reis door te zetten naar Mar de las Pampas. Dit is een dorpje aan de kust van Argentinie vlakbij Villa Gesell en Pinamar. Hier hadden we afgesproken met twee broers van mijn moeder en hun zonen om hier een huisje te huren tot de 15de. Ik had er niet zoveel van verwacht omdat mijn familie niet zo rijk is, maar het bleek dus een gigantische villa te zijn met een pooltafel, gigantische grill en een zalige hangmat. Jammer genoeg geen zwembad, maar er was een zalige zee met een goudgeel strand op wandelafstand dus je hoorde me niet echt klagen. De zee was heerlijk ontspannend en de neven van mijn broers zijn echt leuk. We waren met 6 jongens van tussen de 17 tot 19, echt een leuke bende! Op het strand was een soort beachhuisje met daarnaast een beachvolleybalveld en gelukkig voor mij speelde één van die neven volleybal dus gingen we vrij vaak naar volleybalveld. Hier zat altijd een groepje van twintig jongens en meisjes en naarmate de tijd vorderde leerden we ze beter kennen en gingen we er daarna dan ook mee uit. Het was echt leuk om zoveel nieuwe en leuke mensen te leren kennen en de laatste dag sloten we een perfecte vakantie dan af met een groot kampvuur op het strand!

Nu ben ik al een paar dagen terug in Buenos Aires, het is hier stikheet dus ik probeer zoveel mogelijk naar mijn andere familie hun zwembad te trekken om toch wat af te koelen. Maaike (mijn vriendin) komt me bezoeken op 28 januari tot 15 februari en met haar ga ik dan waarschijnlijk naar de watervallen van Iguazu in het noorden op het drielandenpunt Argentinie-Brazilie-Paraguay. Ik dacht dan eventueel ook naar Cordoba te gaan met haar en dan nadat ze geweest is ga ik waarschijnlijk met Thibault naar Mendoza of omgekeerd.

Zoals je ziet ben ik volop van mijn vakantie aan het genieten en heb ik het hier erg naar mijn zin! De relatie met mijn familie gaat ook stukken beter en ik doe veel meer dingen met mijn broers.

Zonnige groetjes uit het stikhete Buenos Aires,

Micha