Ja, LAP!

Beste bloggers,

eerst en vooral wil ik me excuseren voor de spelfouten die ik af en toe maak, het is namelijk zeer moeilijk om van Engels naar Spaans naar Nederlands te switchen met een qwerty-toetsenbord. :)

Heb voor het eerst de neiging om iets negatief te schrijven over Argentinie. Het zit namelijk zo: vorige week donderdag heb ik voor het eerst mijn volledige klas leren kennen. Ze wisten duidelijk al dat ik er was, want iedereen kwam me onmiddelijk begroeten en vragen te stellen. Het zijn allemaal supervriendelijke jongens en meisjes en voor dat de eerste les begon had een meisje me al uitgenodigd om naar een feestje te komen op zaterdag. Ik stemde in en kwam later op de dag dan te horen dat dat feestje voor mij was om iedereen beter te leren kennen buiten het schoolsysteem! Het was een fantastische 'eerste' schooldag en genoot echt van het feit dat ik eindelijk naar school kon! Mijn Spaans lukt ook al aardig (ik versta het meeste van wat er gezegd wordt en ik kan me al een beetje verstaanbaar maken), dus dat was ook al goed en ik merk echt dat het Spaans er met de dag op vooruitgaat op school! Het weekend was zalig, vrijdagavond uitgeweest met Fede, zaterdagavond dan mijn eigen feestje dat echt heel gezellig was en waar ik iedereen echt beter heb leren kennen en dan zondagavond naar de musical Hairspray met het hele gezin. De musical was echt indrukwekkend hoewel ik er de helft niet echt van verstond, maar toch kon ik het verhaal meevolgen en begreep ik enkele grappen!!

De maandag erop ging ik weeral eens goedgemutst naar school. Totdat ik opeens bij de directeur werd geroepen, die vertelde me heel rustig en vriendelijk dat ik niet meer naar school kon komen totdat ze enkele papieren hadden. Hij wist duidelijk niet dat het in de stad Buenos Aires verboden is voor leerlingen die al afgestudeert zijn in het middelbaar te zitten. Dus nu zit ik weeral thuis op goed nieuws te wachten. Indien ik hier niet de gewenste papieren krijg, moeten ze me waarschijnlijk naar een andere stad of dorp in Argentinie sturen waar er andere regels gelden. Dit is natuurlijk allesbehalve leuk, want ik begin juist Buenos Aires te kennen en de leuke plaatsen te ontdekken. Een ander gezin heeft AFS ook nog niet voor me gevonden, maar hier zijn ze wel volop naar op zoek.

Gelukkig heb ik al een paar vrienden gemaakt en kan ik daar af en toe mee afspreken, maar nu wacht ik in spanning af op het besluit van het ministerie..

Chau,

Micha