Dag vrienden van de michablogsite,
mijn bezoek verloopt nog steeds naar wens en maak nog steeds van alles mee. Het is al een tijdje geleden eer ik op mijn blog geschreven heb, gewoon omdat ik geen tijd kan vrijmaken om even rustig alles neer te schrijven. Maar dat is nu anders, hier zijn de dingen die ik de voorbije dagen gedaan heb.
8 augustus ben ik met Hernan naar de zoo geweest, eenmaal daar aangekomen ( het ligt in het midden van de stad) bleek het toch niet zo een goed idee te zijn om het te bezoeken omdat er massa´s volk was. Maarja we waren er nu en we hadden niets anders te doen dus besloten we om het toch maar te doen. Het is een vrij groot zoo voor zo midden in de stad te liggen, maar ook een beetje droevig omdat het voor de dieren zeer ongezond is en de plaatsen voor hun zijn zeer klein. En met een massa volk dat dan nog eens dagelijks passeert een dier zou voor minder gek worden. De kinderen kunnen ook eten kopen en gooien dan ook met hartelust naar de dieren met dit eten wat ik verschrikkelijk vond, maar het was duidelijk toegelaten dus liet ik het maar begaan. Het bezoek was al bij al wel leuk en ik kan me goed amuseren met Hernan. Ik ken hem nog maar een paar dagen, maar het is echt al een goede vriend aan het worden.
Twee dagen later had Agustin me gevraagd om iets te komen drinken met alle AFS-ers in Buenos Aires. Deed leek me leuk en ben er dan ook op ingegaan. We hadden afgesproken aan Plaza Italia in het midden van de stad, waar ook de Zoo en de botanische tuin is. Ik ging met Michaela (het meisje van de USA) naar de meeting place, waar we Flor (mijn andere counselor), Matt (jongen van USA waarvoor de afspraak was gemaakt omdat hij de week erna weg was), Matt´s broer, een meisje uit Thailand, haar counselor en Agustin. We gingen achter een paar drankjes en koekjes en zetten ons gezellig neer in de botanische tuin. Het was zeer gezellig en we spraken af om twee dagen erna eens af te spreken voor te gaan schaatsen. Die avond bleef Michaela bij ons eten, want mijn vader had speciaal voor ons een asado, een asado is een typische barbecue dat wekelijks word gehouden en het is echt iets typisch Argentijns. Het was verschrikkelijk lekker, ook omdat ik ongeloofelijk graag vlees eet, maar mijn vader is een excellente kok die weet hoe het vlees moet gebakken worden! Na me werkelijk te hebben volgepropt met eten kreeg ik er nog een pintje bovenop, dus het feest was compleet voor mij!
Twee dagen later gingen we dan ijsschaatsen, het was weeral zeer gezellig. Achteraf heb ik ze uitgenodigd bij mij thuis om iets te drinken en daarna zijn we wat gaan voetballen in een parkje vlakbij.
Een dag later bevond ik me ´s avonds in het schitterende auditorium van het Malba, het museum voor latijns-amerikaanse kunst, waar de vader van Bianca(de vriendin van Hernan) een concert. Het was het museum waar ik al geweest was, maar het auditorium is echt spectaculair. Het was een ode aan de overleden schrijver Jorge Luis Borges, een zeer befaamde schrijver in Argentinie en over heel de wereld. Het was gemaakt door een andere schrijver, die een aantal quotes vertelde over Borges. Ik verstond er niets van, maar de muziek was schitterend en achteraf heb ik zelfs even met zijn vrouw gepraat. Achteraf zijn we dan iets gaan eten met de ouders van Bianca in een Chinees restaurant, de vader is zelf al een paar keer in Antwerpen en Brussel geweest voor optredens, dus hadden we iets om over te praten!
Donderdag was rustdag en vrijdag nam Fede (de oudste broer) me mee uit naar een of andere discotheek, het was echt zalig, want het was de eerste echte keer dat ik hier uitging! De mensen zijn hier echt zalig en de fuifen zijn goed, alleen loopt de muziek echt erg achter in tegenstelling tot Belgie (ABBA, Michael Jackson en co zijn hier geen onbekenden)!
Zondag ben ik dan voor het eerst Buenos Aires ontglipt en naar Rosario getrokken, dit is een stadje aan de Rio de la Plata op ongeveer drie uur rijden van Buenos Aires. De moeder van Michaela had me uitgenodigt om mee te gaan met hun voor een dagje omdat zij er een oude vriend van haar AFS-jaar wou zien (zij is een jaar naar Zwitserland geweest ongeveer 20 jaar geleden). Ze spreekt goed Duits, dus kon ik dat met haar spreken en haar broer die ook mee was kan goed Frans, dus sprak ik dat met hem. Met Michaela sprak ik dan weer Engels en dan wou ik nog eens Spaans leren ook. Qua talen doe ik hier allesinds niet onder! Rosario is een prachtig stadje, we kwamen er aan op een zondag in de middag dus was het juist siesta. Het was heel rustig, wat heel raar was als je van Buenos Aires komt. We hadden er afgesproken met Krissy, het meisje van de USA dat daar woont en dat we hadden leren kennen op het kamp voordien. We zijn eerst iets gaan eten aan de rivier met haar zus wat werkelijk prachtig was en dan nadien de stad ingetrokken. Zoals gezegd is het een prachtig klein stadje in vergelijking met Buenos Aires, waar de mensen echt nog meer Argentijns zijn dan in de hoofdstad. Jammer genoeg konden we niet te lang blijven en gingen we al naar huis rond een uur of 7. De vader van Gabriella (de moeder van Michaela) had ons uitgenodigd om bij hem thuis een asado te komen eten. Hij woont in een prive-club op 40 minuten rijden van Buenos Aires, het was een schitterend huis met weeral eens heerlijk eten. De vader is zelfs oorspronkelijk van Belgie, welja zijn voorouders, dus wist hij veel van het land. Het is een ongeloofelijk sympathieke man, waarvan ik geneigd ben hem nog eens op te zoeken. Met een goed gevulde maag keerde we tevreden terug naar huis.
Mis mijn volgende post zeker niet. Foto´s van deze belevenissen komen eraan!!
Ciao,
Micha
dinsdag 19 augustus 2008
donderdag 14 augustus 2008
Meer foto's!!!!
Wegens zeer moeilijk om op deze site veel foto's te zetten heb ik ze maar op mijn facebook gepost. Maar voor de mensen die geen facebook hebben: hierbij de links tot de albums.
http://www.new.facebook.com/album.php?aid=35280&l=0ffff&id=517149000
http://www.new.facebook.com/album.php?aid=35298&l=546c0&id=517149000
Een volgend artikeltje komt eraan, maar word steeds uitgesteld wegens te druk
Ciao,
Micha
http://www.new.facebook.com/album.php?aid=35280&l=0ffff&id=517149000
http://www.new.facebook.com/album.php?aid=35298&l=546c0&id=517149000
Een volgend artikeltje komt eraan, maar word steeds uitgesteld wegens te druk
Ciao,
Micha
maandag 11 augustus 2008
donderdag 7 augustus 2008
Buenos Aires ontdekken
Beste belgen,
Ik zit hier nu zeven dagen in het land van Maradonna en het wordt alsmaar beter en beter. Mijn gastfamilie lijkt vriendelijker te worden met de minuut en ze doen zoveel dingen met mij! Mijn vader heeft me al meegenomen naar 'la Rural' op maadag. Dit is een grote jaarmarkt waar al het vee wordt geveild en waar grote shows worden gehouden met paarden en koeien. We wouden al een dag vroeger gaan, maar toen was er teveel volk en toen Jose (mijn papa) vroeg hoeveel volk er was bleken er 230.000 mensen geweest te zijn! Dit is vrij normaal hier, want het is gewoon een gigantische stad! De Rural was schitterend op zichzelf omdat er vele 'gauchos' (boeren) rondliepen in traitionele klederdracht. Er waren verschrikkelijk veel verschillende soorten dieren en er waren ook shows met polopaarden. Deze sport is hier zeer populair en de paarden zijn veel kleiner en wendbaarder dan normaal, dus perfect voor polo.
Normaal gezien ging ik daarna met Mica naar een drumvoorstelling, maar we waren te laat terug dus ben ik met Hernan naar de film geweest. Dit was super, want de films zijn hier in het engels met Spaanse ondertitels, dus perfect om de taal te leren. En zo kon ik ook eens voor het eerst genieten van het Argentijnse uitgaansleven!
De volgende dag was ik pas laat wakker samen met de andere kinderen. Dus ben ik op mijn eentje de stad ingetrokken, wel nog niet de bus of metro genomen want daar snap ik niets van, maar gewoon gewandeld tot aan Liberador Av. en die helemaal afgestapt tot aan het Planetarium. Ik wou dit bezoeken, maar er stond een monsterfile voor de ingang dus heb ik vriendelijk bedankt. Toen ik terug thuiskwam bleek dat ik duidelijk een heel eind had gestapt zonder dat ik het goed en wel besefte! Maar het was leuk om zo vrij rond te lopen in een stad waarvan je weet dat je er een jaar in gaat wonen en waar nog zoveel te ontdekken valt. De wandeling was schitterend, want ik moest voorbij de Hippodromo (Renbaan waar je kan wedden) en voorbij een schitterend park genaamd Rosedal. Het park ligt midden in de stad samen met nog duizenden anderen en is vol met palmbomen en een meertje waar je kan varen. Na mijn wandeling gingen we naar een familiefeest omdat een van hun neven jarig was, hij werd 29. Het was in een schitterend appartement in het centrum van de stad en het feestje was heel gezellig. De mensen hier zijn echt extreem vriendelijk en warm!
Gisteren was mijn cultuurdag. Eerst een hele dag niks gedaan, maar dan 's avonds naar het Malba gegaan met Hernan. Malba is de afkorting voor Museo de Arte Latinoamericano de Buenos Aires en is eigenlijk het museum voor hededaagse kunst in Bueno Aires. Het is een supermooi en modern gebouw met verschillende mooie en vreemde kunstwerken.
Ik zit hier nu zeven dagen in het land van Maradonna en het wordt alsmaar beter en beter. Mijn gastfamilie lijkt vriendelijker te worden met de minuut en ze doen zoveel dingen met mij! Mijn vader heeft me al meegenomen naar 'la Rural' op maadag. Dit is een grote jaarmarkt waar al het vee wordt geveild en waar grote shows worden gehouden met paarden en koeien. We wouden al een dag vroeger gaan, maar toen was er teveel volk en toen Jose (mijn papa) vroeg hoeveel volk er was bleken er 230.000 mensen geweest te zijn! Dit is vrij normaal hier, want het is gewoon een gigantische stad! De Rural was schitterend op zichzelf omdat er vele 'gauchos' (boeren) rondliepen in traitionele klederdracht. Er waren verschrikkelijk veel verschillende soorten dieren en er waren ook shows met polopaarden. Deze sport is hier zeer populair en de paarden zijn veel kleiner en wendbaarder dan normaal, dus perfect voor polo.
Normaal gezien ging ik daarna met Mica naar een drumvoorstelling, maar we waren te laat terug dus ben ik met Hernan naar de film geweest. Dit was super, want de films zijn hier in het engels met Spaanse ondertitels, dus perfect om de taal te leren. En zo kon ik ook eens voor het eerst genieten van het Argentijnse uitgaansleven!
De volgende dag was ik pas laat wakker samen met de andere kinderen. Dus ben ik op mijn eentje de stad ingetrokken, wel nog niet de bus of metro genomen want daar snap ik niets van, maar gewoon gewandeld tot aan Liberador Av. en die helemaal afgestapt tot aan het Planetarium. Ik wou dit bezoeken, maar er stond een monsterfile voor de ingang dus heb ik vriendelijk bedankt. Toen ik terug thuiskwam bleek dat ik duidelijk een heel eind had gestapt zonder dat ik het goed en wel besefte! Maar het was leuk om zo vrij rond te lopen in een stad waarvan je weet dat je er een jaar in gaat wonen en waar nog zoveel te ontdekken valt. De wandeling was schitterend, want ik moest voorbij de Hippodromo (Renbaan waar je kan wedden) en voorbij een schitterend park genaamd Rosedal. Het park ligt midden in de stad samen met nog duizenden anderen en is vol met palmbomen en een meertje waar je kan varen. Na mijn wandeling gingen we naar een familiefeest omdat een van hun neven jarig was, hij werd 29. Het was in een schitterend appartement in het centrum van de stad en het feestje was heel gezellig. De mensen hier zijn echt extreem vriendelijk en warm!
Gisteren was mijn cultuurdag. Eerst een hele dag niks gedaan, maar dan 's avonds naar het Malba gegaan met Hernan. Malba is de afkorting voor Museo de Arte Latinoamericano de Buenos Aires en is eigenlijk het museum voor hededaagse kunst in Bueno Aires. Het is een supermooi en modern gebouw met verschillende mooie en vreemde kunstwerken.
Na mijn bezoek aan het museum ben ik met Vicky naar een concert geweest in een klein theatertje in het centrum van de stad dat pas gerenoveerd is. Het was het Orquestra de Tango de Buenos Aires. Het was een schitterend concert en een uitstekende introductie tot de tango! Daarna zijn we nog iets gaan drinken in een leuke buurt die hier Palermo Hollywood wordt genoemd. Ik heb zelfs een Leffe blond gedronken! Ik ga nu naar de zoo met Hernan en daarna zien we wel wat de stad ons geeft!
Foto's komen eraan!
Yours truly, Micha
Foto's komen eraan!
Yours truly, Micha
zondag 3 augustus 2008
De eerste dagen
Dag beste vrienden,
mijn eerste dagen waren echt al super! Het begon allemaal op 31 juli om 7u 's ochtends in zaventem. We waren als een van de eersten in Zaventem, ik was verschrikkelijk zenuwachtig, maar liet dit natuurlijk niet merken. De eerste mensen kwamen toe, maar ik kende er niemand van dus dat maakte me nog zenuwachtiger.
Gelukkige ving AFS ons goed op en voor we het goed en wel wisten zaten we op het vliegtuig naar Atlanta, Georgia. De vlucht duurde 9.40u dus tijd genoeg om iedereen te leren kennen. Het bleken een voor een supersympathieke mensen te zijn met dezelfde angsten en dromen als mij. In Atlanta aangekomen moesten we 7 uur wachten op onze transfer, maar dit viel nog beter mee dan verwacht. Eindelijk konden we naar Buenos Aires! Maar natuurlijk moesten nog eens 10 uur vliegen! Eenmaal aangekomen moesten we nog eens 4 uur wachten op de luchthaven op de andere AFS'ers van Ijsland, Denemarken, Nederland en Wallonië. Hierna was het de bus op naar het kamp. We reden voorbij Buenos Aires en ook er door, maar de stad is zo ongeloofelijk groot (14miljoen mensen, echt ongeloofelijk) dat je niet kon zeggen waar nu precies het centrum lag. Het gaf ons natuurlijk wel een goede eerste indruk van Argentinië en zeker wanneer we in een ellenlange file vastzaten doordat er een demonstratie bezig was. Nu moet je weten dat een demonstratie hier iets helemaal anders is dan bij ons. Ze steken hier echt wel dingen in brand en houden de auto's tegen op de autosnelweg. De cultuurschock was er! En we hoeften niet eens lang te wachten!
Het ' kamp' bleek een gigantisch gebouw te zijn waar je echte alle nationaliteiten tegenkwam. Het was leuk om zoveel nieuwe mensen te leren kennen van zoveel verschillende landen. Bijvoorbeeld de Ijslanders hebben me al uitgenodigd en ik mag altijd langskomen bij een meisje in New Jersey en Michigan. Deze laatste heet Michaela en blijft ook hier in Buenos Aires en zit waarschijnlijk in mijn school. Ze is nog maar 15 jaar oud, maar echt een leuk meisje (Jonas;) ). De tweede dag van het kamp deden we een eerste rondrit van Buenos Aires met de bus. Dit was vrij indrukwekkend, want het is echt wel een gekke stad. We gingen eerst naar Recoleta Cementerio, dit is een beroemd kerkhof waar vele beroemde en rijke Argentijnen liggen. Hierna gingen we naar La Boca. La Boca is een wijk waar vroeger alle immigranten toekwamen. Het is een prachtig iets want alle huizen zijn blauw, rood, groen of geel. Zoek het maar eens op op google. La Boca is ook de thuishaven van de Boca Juniors, dit is een voetbalploeg in Buenos Aires samen met River Plate en Independiente. Riquelme speelt hier ook en mijn gastfamilie zijn hevige supporters. ( leuke tip voor de opdrachten van de garage t-shirt. Ik had de opdracht gekregen van kiss Riquelme, welja hij woont hier 5 huizen naast mijn gastfamilie. Hij zit nu wel in Peking voor de olympische spelen, maar daarna moet dat wel lukken, want mijn gastbroer kent hem een beetje:) )
Over mijn gastfamilie gesproken: ze zijn perfect! Ik ben echt zo aan het balen dat ik hier maar 3 weken blijf dus ik doe nu echt mijn best om zo vriendelijk mogelijk te zijn, want ik wil hier echt niet weg! Ze praten perfect engels, ze leren me verschrikkelijk snel Spaans en ze hebben een groot huis in de stad met een zwembad! Mijn ouder is echt een ongeloofelijk lief en sympathieke vrouw. Mijn jongste zus en broer gaan constant met me om en nemen me echt in bescherming en mijn twee andere zussen en mijn andere broer zijn echt ongeloofelijk sympathiek! Het is hier ook een zeer chille familie; de liefjes blijven hier bijna constant slapen en eten gewoon rustig mee bij het ontbijt.
Mijn counselor is anders ook niet slecht, zijn naam is Agustin en is 19 jaar oud. Hij is ook op AFS geweest naar de USA en is echt een supersympathieke kerel! Hij heeft al beloofd me mee te nemen naar elke discotheek en dancing in Buenos Aires (geloof me, het zijn er een aantal) en me de stad te leren kennen zoals hij ze kent!
So far so good, heb nog niet echt last van heimwee, maar het is dan ook nog niet echt tot me doorgedrongen dat ik hier een jaartje blijf. Ik mis iedereen!
Micha
mijn eerste dagen waren echt al super! Het begon allemaal op 31 juli om 7u 's ochtends in zaventem. We waren als een van de eersten in Zaventem, ik was verschrikkelijk zenuwachtig, maar liet dit natuurlijk niet merken. De eerste mensen kwamen toe, maar ik kende er niemand van dus dat maakte me nog zenuwachtiger.
Gelukkige ving AFS ons goed op en voor we het goed en wel wisten zaten we op het vliegtuig naar Atlanta, Georgia. De vlucht duurde 9.40u dus tijd genoeg om iedereen te leren kennen. Het bleken een voor een supersympathieke mensen te zijn met dezelfde angsten en dromen als mij. In Atlanta aangekomen moesten we 7 uur wachten op onze transfer, maar dit viel nog beter mee dan verwacht. Eindelijk konden we naar Buenos Aires! Maar natuurlijk moesten nog eens 10 uur vliegen! Eenmaal aangekomen moesten we nog eens 4 uur wachten op de luchthaven op de andere AFS'ers van Ijsland, Denemarken, Nederland en Wallonië. Hierna was het de bus op naar het kamp. We reden voorbij Buenos Aires en ook er door, maar de stad is zo ongeloofelijk groot (14miljoen mensen, echt ongeloofelijk) dat je niet kon zeggen waar nu precies het centrum lag. Het gaf ons natuurlijk wel een goede eerste indruk van Argentinië en zeker wanneer we in een ellenlange file vastzaten doordat er een demonstratie bezig was. Nu moet je weten dat een demonstratie hier iets helemaal anders is dan bij ons. Ze steken hier echt wel dingen in brand en houden de auto's tegen op de autosnelweg. De cultuurschock was er! En we hoeften niet eens lang te wachten!
Het ' kamp' bleek een gigantisch gebouw te zijn waar je echte alle nationaliteiten tegenkwam. Het was leuk om zoveel nieuwe mensen te leren kennen van zoveel verschillende landen. Bijvoorbeeld de Ijslanders hebben me al uitgenodigd en ik mag altijd langskomen bij een meisje in New Jersey en Michigan. Deze laatste heet Michaela en blijft ook hier in Buenos Aires en zit waarschijnlijk in mijn school. Ze is nog maar 15 jaar oud, maar echt een leuk meisje (Jonas;) ). De tweede dag van het kamp deden we een eerste rondrit van Buenos Aires met de bus. Dit was vrij indrukwekkend, want het is echt wel een gekke stad. We gingen eerst naar Recoleta Cementerio, dit is een beroemd kerkhof waar vele beroemde en rijke Argentijnen liggen. Hierna gingen we naar La Boca. La Boca is een wijk waar vroeger alle immigranten toekwamen. Het is een prachtig iets want alle huizen zijn blauw, rood, groen of geel. Zoek het maar eens op op google. La Boca is ook de thuishaven van de Boca Juniors, dit is een voetbalploeg in Buenos Aires samen met River Plate en Independiente. Riquelme speelt hier ook en mijn gastfamilie zijn hevige supporters. ( leuke tip voor de opdrachten van de garage t-shirt. Ik had de opdracht gekregen van kiss Riquelme, welja hij woont hier 5 huizen naast mijn gastfamilie. Hij zit nu wel in Peking voor de olympische spelen, maar daarna moet dat wel lukken, want mijn gastbroer kent hem een beetje:) )
Over mijn gastfamilie gesproken: ze zijn perfect! Ik ben echt zo aan het balen dat ik hier maar 3 weken blijf dus ik doe nu echt mijn best om zo vriendelijk mogelijk te zijn, want ik wil hier echt niet weg! Ze praten perfect engels, ze leren me verschrikkelijk snel Spaans en ze hebben een groot huis in de stad met een zwembad! Mijn ouder is echt een ongeloofelijk lief en sympathieke vrouw. Mijn jongste zus en broer gaan constant met me om en nemen me echt in bescherming en mijn twee andere zussen en mijn andere broer zijn echt ongeloofelijk sympathiek! Het is hier ook een zeer chille familie; de liefjes blijven hier bijna constant slapen en eten gewoon rustig mee bij het ontbijt.
Mijn counselor is anders ook niet slecht, zijn naam is Agustin en is 19 jaar oud. Hij is ook op AFS geweest naar de USA en is echt een supersympathieke kerel! Hij heeft al beloofd me mee te nemen naar elke discotheek en dancing in Buenos Aires (geloof me, het zijn er een aantal) en me de stad te leren kennen zoals hij ze kent!
So far so good, heb nog niet echt last van heimwee, maar het is dan ook nog niet echt tot me doorgedrongen dat ik hier een jaartje blijf. Ik mis iedereen!
Micha
Abonneren op:
Posts (Atom)
