Rosario, weekend and much much more!!

Dag vrienden van de michablogsite,

mijn bezoek verloopt nog steeds naar wens en maak nog steeds van alles mee. Het is al een tijdje geleden eer ik op mijn blog geschreven heb, gewoon omdat ik geen tijd kan vrijmaken om even rustig alles neer te schrijven. Maar dat is nu anders, hier zijn de dingen die ik de voorbije dagen gedaan heb.

8 augustus ben ik met Hernan naar de zoo geweest, eenmaal daar aangekomen ( het ligt in het midden van de stad) bleek het toch niet zo een goed idee te zijn om het te bezoeken omdat er massa´s volk was. Maarja we waren er nu en we hadden niets anders te doen dus besloten we om het toch maar te doen. Het is een vrij groot zoo voor zo midden in de stad te liggen, maar ook een beetje droevig omdat het voor de dieren zeer ongezond is en de plaatsen voor hun zijn zeer klein. En met een massa volk dat dan nog eens dagelijks passeert een dier zou voor minder gek worden. De kinderen kunnen ook eten kopen en gooien dan ook met hartelust naar de dieren met dit eten wat ik verschrikkelijk vond, maar het was duidelijk toegelaten dus liet ik het maar begaan. Het bezoek was al bij al wel leuk en ik kan me goed amuseren met Hernan. Ik ken hem nog maar een paar dagen, maar het is echt al een goede vriend aan het worden.

Twee dagen later had Agustin me gevraagd om iets te komen drinken met alle AFS-ers in Buenos Aires. Deed leek me leuk en ben er dan ook op ingegaan. We hadden afgesproken aan Plaza Italia in het midden van de stad, waar ook de Zoo en de botanische tuin is. Ik ging met Michaela (het meisje van de USA) naar de meeting place, waar we Flor (mijn andere counselor), Matt (jongen van USA waarvoor de afspraak was gemaakt omdat hij de week erna weg was), Matt´s broer, een meisje uit Thailand, haar counselor en Agustin. We gingen achter een paar drankjes en koekjes en zetten ons gezellig neer in de botanische tuin. Het was zeer gezellig en we spraken af om twee dagen erna eens af te spreken voor te gaan schaatsen. Die avond bleef Michaela bij ons eten, want mijn vader had speciaal voor ons een asado, een asado is een typische barbecue dat wekelijks word gehouden en het is echt iets typisch Argentijns. Het was verschrikkelijk lekker, ook omdat ik ongeloofelijk graag vlees eet, maar mijn vader is een excellente kok die weet hoe het vlees moet gebakken worden! Na me werkelijk te hebben volgepropt met eten kreeg ik er nog een pintje bovenop, dus het feest was compleet voor mij!

Twee dagen later gingen we dan ijsschaatsen, het was weeral zeer gezellig. Achteraf heb ik ze uitgenodigd bij mij thuis om iets te drinken en daarna zijn we wat gaan voetballen in een parkje vlakbij.

Een dag later bevond ik me ´s avonds in het schitterende auditorium van het Malba, het museum voor latijns-amerikaanse kunst, waar de vader van Bianca(de vriendin van Hernan) een concert. Het was het museum waar ik al geweest was, maar het auditorium is echt spectaculair. Het was een ode aan de overleden schrijver Jorge Luis Borges, een zeer befaamde schrijver in Argentinie en over heel de wereld. Het was gemaakt door een andere schrijver, die een aantal quotes vertelde over Borges. Ik verstond er niets van, maar de muziek was schitterend en achteraf heb ik zelfs even met zijn vrouw gepraat. Achteraf zijn we dan iets gaan eten met de ouders van Bianca in een Chinees restaurant, de vader is zelf al een paar keer in Antwerpen en Brussel geweest voor optredens, dus hadden we iets om over te praten!

Donderdag was rustdag en vrijdag nam Fede (de oudste broer) me mee uit naar een of andere discotheek, het was echt zalig, want het was de eerste echte keer dat ik hier uitging! De mensen zijn hier echt zalig en de fuifen zijn goed, alleen loopt de muziek echt erg achter in tegenstelling tot Belgie (ABBA, Michael Jackson en co zijn hier geen onbekenden)!

Zondag ben ik dan voor het eerst Buenos Aires ontglipt en naar Rosario getrokken, dit is een stadje aan de Rio de la Plata op ongeveer drie uur rijden van Buenos Aires. De moeder van Michaela had me uitgenodigt om mee te gaan met hun voor een dagje omdat zij er een oude vriend van haar AFS-jaar wou zien (zij is een jaar naar Zwitserland geweest ongeveer 20 jaar geleden). Ze spreekt goed Duits, dus kon ik dat met haar spreken en haar broer die ook mee was kan goed Frans, dus sprak ik dat met hem. Met Michaela sprak ik dan weer Engels en dan wou ik nog eens Spaans leren ook. Qua talen doe ik hier allesinds niet onder! Rosario is een prachtig stadje, we kwamen er aan op een zondag in de middag dus was het juist siesta. Het was heel rustig, wat heel raar was als je van Buenos Aires komt. We hadden er afgesproken met Krissy, het meisje van de USA dat daar woont en dat we hadden leren kennen op het kamp voordien. We zijn eerst iets gaan eten aan de rivier met haar zus wat werkelijk prachtig was en dan nadien de stad ingetrokken. Zoals gezegd is het een prachtig klein stadje in vergelijking met Buenos Aires, waar de mensen echt nog meer Argentijns zijn dan in de hoofdstad. Jammer genoeg konden we niet te lang blijven en gingen we al naar huis rond een uur of 7. De vader van Gabriella (de moeder van Michaela) had ons uitgenodigd om bij hem thuis een asado te komen eten. Hij woont in een prive-club op 40 minuten rijden van Buenos Aires, het was een schitterend huis met weeral eens heerlijk eten. De vader is zelfs oorspronkelijk van Belgie, welja zijn voorouders, dus wist hij veel van het land. Het is een ongeloofelijk sympathieke man, waarvan ik geneigd ben hem nog eens op te zoeken. Met een goed gevulde maag keerde we tevreden terug naar huis.


Mis mijn volgende post zeker niet. Foto´s van deze belevenissen komen eraan!!

Ciao,

Micha